- stroiciel
- stroiciel {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos V, lm M. -e, D. -i {{/stl_8}}{{stl_7}}'ten, kto stroi instrumenty muzyczne': {{/stl_7}}{{stl_10}}Stroiciel pianin. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
stroiciel
Look at other dictionaries:
stroiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «mężczyzna zajmujący się zawodowo strojeniem instrumentów muzycznych» Stroiciel fortepianów … Słownik języka polskiego
korektor — m IV, D. a, Ms. korektororze 1. B.=D.; lm M. orzy, DB. ów «osoba czytająca próbne odbitki drukarskie, robiąca ich korektę» ∆ Korektor instrumentów muzycznych «stroiciel» 2. B.=M.; lm MB. y techn. «urządzenie korygujące» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
organmistrz — + rzad. organomistrz m II, DB. a; lm M. owie a. e, DB. ów «wytwórca organów, także ich konserwator, stroiciel» … Słownik języka polskiego
